PL/Prabhupada 0887 - Weda to wiedza, a anta to ostatni etap, koniec



750522 - Lecture SB 06.01.01-2 - Melbourne

Podlegamy prawom natury. Nie można powiedzieć, że jest się niezależnym. Prawa natury są bardzo ścisłe. Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ (BG 3.27). Prawa natury... Tak jak ogień. Jeśli go dotkniesz, to się poparzysz. Niewinne dziecko też się poparzy, jeśli go dotknie. Nie ma wymówki. Nie możesz powiedzieć, że "Dziecko jest niewinne. Nie zna skutku dotknięcia ognia, więc trzeba mu darować." Nie. Niewiedza nie jest darowana. Szczególnie... Tak jest z prawem w kraju. Nie można powiedzieć... Załóżmy, że dopuszczacie się przestępstwa. Jeśli będziecie prosić, "Mój panie, nie wiedziałem, że... po tym występku będę musiał skończyć w więzieniu. Ułaskaw mnie," nie, nie będzie ułaskawienia. Czy znasz prawo czy nie, jeśli je złamiesz, będziesz cierpiał. Tak to działa. My nie wierzymy w przyszłe życie po to, by uniknąć konsekwencji. To nas nie usprawiedliwia. Musimy przyjąć kolejne ciało. Dlaczego jest tyle różnych rodzajów ciał? Jakie jest wyjaśnienie? Dlaczego istnieją różne formy ciał, ich różne etapy, standardy? To jest prawo natury.

Dlatego należy właściwie wykorzystać ludzką formę życia, a nie zajmować się tylko zadowalaniem zmysłów jak koty i psy. To nie jest odpowiedzialne życie. Odpowiedzialność życiowa to "Mam tą lepszą formę życia niż koty i psy, mam też większą od nich inteligencję. Jeśli wykorzystam ją tylko dla cielesnych potrzeb..." Cztery potrzeby cielesne to po pierwsze potrzeba jedzenia. Koty, psy, ludzie, jak np. sędzia czy ktokolwiek inny, wszyscy muszą coś jeść. Potrzebują miejsca do spania. To jest... Koty i psy mogą spać bez dachu nad głową, ale spać muszą. To jest fakt. Trzeba jeść, to jest fakt. Seks to też fakt. Obrona także. Te rzeczy są wspólne dla kotów, psów i ludzi. Jaka jest więc szczególna cecha ludzi? Jest nią zdolność rozważania, "Teraz mam to amerykańskie, australijskie lub hinduskie ciało. Jakie dostanę następnie? Jaki rodzaj ciała?" Taki jest pożytek z ludzkiej inteligencji. Kot i pies nie mogą w ten sposób myśleć. Dlatego naszym zajęciem powinno być: "Teraz dzięki prawu natury doszedłem do tej formy życia w procesie ewolucyjnym. Jestem inteligentny. Jak mam to wykorzystać?"

Odpowiedź znajduje się w filozofii Vedānta. Być może słyszeliście o filozofii Vedānta. Weda to wiedza, a anta to etap lub koniec. Wszystko ma swój koniec. Obecnie uczycie się. Chodzicie do szkoły. Gdzie jest tego koniec? To się nazywa Vedānta. Ostateczny punkt. Filozofia Vedānta mówi... Ta filozofia jest ostateczną wiedzą. Ostateczna wiedza wyjaśniona jest w Bhagavad-gīcie. Vedaiś ca sarvair aham eva vedyam (BG 15.15). Zgłębiacie wiedzę. Kṛṣṇa mówi: "Ostatecznym celem wiedzy jest poznanie Mnie." Vedaiś ca sarvair aham eva vedyam. Wiedza służy zrozumieniu Boga. To jest kres wiedzy. Dzięki wiedzy możecie uczynić postęp, lecz dopóki nie zrozumiecie, kim jest Bóg, to wasza wiedza jest niedoskonała. To się nazywa Vedānta. Athāto brahma jijñāsā. Ta ludzka forma życia, wygody, inteligencja... Wcześniej Australia nie była rozwinięta. Odkąd pojawili się europejczycy, nastąpił rozwój, rodziły się pomysły, ponieważ zaangażowano inteligencję. Podobnie w Ameryce i tylu innych miejscach. Inteligencję należy wykorzystać. Lecz jeśli wykorzystamy ją tylko w tym samym celu, co koty i psy, to nie jest to właściwe jej użycie. Dobre wykorzystanie to Vedānta. Athāto brahma jijñāsā: "Teraz trzeba pytać o Brahmana, o Absolut." To jest inteligencja.