PL/Prabhupada 0900 - Gdy zmysłów używa się do ich zadowalania, to jest to maya
730415 - Lecture SB 01.08.23 - Los Angeles
Twierdzę, że: "To jest moja ręka, moja noga, moje ucho." Nawet dzieci tak mówią. Zapytasz je, "Co to jest?" "To jest moja ręka." Możemy tak mówić, ale w rzeczywistości nie jest to nasza ręka. Jest nam ona dana. Chciałem używać rąk do tylu rzeczy, więc Kṛṣṇa dał mi je: "W porządku, weź rękę. Użyj jej." Jest to dar od Kṛṣṇy. Dlatego zdrowy człowiek jest zawsze świadom, "Cokolwiek posiadam, przede wszystkim to ciało i zmysły, nie jest moje. Dostałem to wszystko do użytku. Jeśli wszystko ostatecznie należy do Kṛṣṇy, dlaczego nie jest dla Niego używane?" To jest świadomość Kṛṣṇy. To jest inteligencja. Jeśli dostałem te rzeczy dla własnego użytku, dla zadowalania zmysłów, lecz ostatecznie to należy do Kṛṣṇy... Mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ (BG 15.7). Każdy jest cząstką Kṛṣṇy, więc nasze zmysły też są Kṛṣṇy. Gdy zmysły użyte są w służbie dla Kṛṣṇy, to jest to doskonałością życia. A dopóki używam ich dla zadowalania mych zmysłów, to jest to māyā.
Dlatego bhakti znaczy hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanaṁ bhaktir ucyate (CC Madhya 19.170). Hṛṣīkeṇa, dzięki zmysłom. To hṛṣīkeśa-sevanam... Gdy służycie Hṛṣīkeśa, prawdziwemu panu zmysłów, to się nazywa bhakti. Jest to bardzo prosta definicja bhakti. Hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanam (CC Madhya 19.170). Hṛṣīkeśa-sevanam. Nie hṛṣīka-sevanam. Hṛṣīka znaczy zmysły. Gdy zmysłów używa się do zadowalania zmysłów, to jest to māyā. A gdy używa się ich do zadowolenia pana zmysłów, to jest to bhakti. Bardzo prosta definicja. Każdy może ją zrozumieć. W tym materialnym świecie każdy używa zmysłów do ich zadowalania. To wszystko. To jest nasza niewola. Złudzenie, māyā. Gdy człowiek przychodzi do świadomości Kṛṣṇy i oczyszcza się, gdy rozumie, że te zmysły przeznaczone są do zadowolenia Kṛṣṇy, to staje się wyzwolony, mukta. Mukta-puruṣa. Wyzolony człowiek. Īhā yasya harer dāsye karmaṇā manasā vācā. Gdy ktoś dochodzi do zrozumienia, że "Moje zmysły przeznaczone są do służenia panu zmysłów, Hṛṣīkeśa..." Pan zmysłów jest w waszych sercach.
Bhagavad-gītā mówi, sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭaḥ: "Jestem w sercu każdego." Mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca: (BG 15.15). "Ode Mnie pochodzi pamięć, wiedza i zapomnienie." Dlaczego tak? Ponieważ Kṛṣṇa jest taki łaskawy... Jeśli chcę użyć zmysłów w pewien sposób- nie moich, lecz danych mi przez Kṛṣṇę- Kṛṣṇa daje szansę: "W porządku, użyj ich." Mam język. Jeśli mam marzenie, "O Kṛṣṇo, chcę jeść odchody. Chcę się w nich smakować," Kṛṣṇa powie "Tak, przyjmij ciało wieprza i jedz odchody." Kṛṣṇa, pan zmysłów, tam jest. I mówi mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca (BG 15.15). Daje ci ciało i przypomina, "Moja droga żywa istoto, chciałaś jeść odchody? Teraz masz właściwe ciało. Wykorzystaj je. Tu są odchody." A jeśli chcecie być półbogiem, to Kṛṣṇa też daje wam szansę. Na cokolwiek... Istnieje 8,400,000 form życia. Jeśli chcecie użyć zmysłów w jakimś rodzaju ciała, to Kṛṣṇa je wam da: "Chodź. Tu jest twoje ciało. Weź je." Jednak używanie zmysłów zaczyna nas irytować. Aż je tracimy. Dlatego Kṛṣṇa mówi, sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ (BG 18.66): "Nie rób tak. Twoje zmysły są do służenia Mi. Nadużywasz ich. Przez to znajdujesz się w różnych rodzajach ciała; i aby uwolnić się od tego nudnego zajęcia przyjmowania ciała i porzucania go, i znowu kolejne ciało, i kolejne... By kontynuować materialną egzystencję... Jeśli porzucisz ten proces zadowalania zmysłów i oddasz się Mi, będziesz ocalony." To jest świadomość Kṛṣṇy.