PL/Prabhupada 0940 - Świat duchowy oznacza brak pracy. Jest tam tylko ananda, radość



730427 - Lecture SB 01.08.35 - Los Angeles

W materialnym świecie, ten kto się urodził, nie powinien myśleć o sobie, "Jestem honorowym gościem, honorowym zięciem." Nie. Każdy musi pracować. Cały świat. Macie prezydenta, który też ciężko pracuje dzień i noc. W przeciwnym razie nie może być prezydentem. To nie możliwe. Jego umysł wypełniają polityczne sprawy. Tyle problemów i rozwiązań. Musi pracować. Podobnie człowiek na ulicy też musi pracować. To jest materialna natura. Musicie pracować. To nie jest świat duchowy. Świat duchowy oznacza brak pracy. Tam jest tylko ānanda, radość. Widać to książce Kṛṣṇa. Oni nie pracują. Kṛṣṇa idzie z cielakami i krowami. To nie jest praca. To rozrywka. Tańczą, idą do lasu, siadają nad brzegiem Gangesu. Czasami demony atakują, Kṛṣṇa je zabija. To wszystko to przyjemność. Ānanda-mayo 'bhyāsāt. To jest duchowy świat. Weźmy przykładowe zajęcie duchowe. Mamy tyle ośrodków, tylu członków, ale nie pracujemy. To jest przykład życia duchowego. Nasi sąsiedzi są zazdrośni: "Jak ci ludzie mogą tańczyć, śpiewać i jeść?" Oni pracują ciężko jak koty i psy, a my nie. Nie musimy iść do biura lub fabryki. Spójrzcie na ten praktyczny przykład. To zaledwie ślad życia duchowego. Próbujecie tylko zbliżyć się do życia duchowego. W tej próbie jest już tyle przyjemności, wyobraźcie sobie, czym jest rzeczywistość. Każdy może to zobaczyć. To jest praktyczne. Weźcie życie duchowe, zapraszamy! "Przyłączcie się. Śpiewajcie i tańczcie z nami. Jedzcie prasādam, bądźcie szczęśliwi." "Nie, nie, musimy pracować." Zobaczcie tylko. Co jest naszym zajęciem? My namawiamy, "Przyjdźcie." "Nie." "Dlaczego?" "Muszę pracować jak pies i kot," to wszystko. Spróbujcie to zrozumieć. Taka jest różnica między życiem duchowym i materialnym. Materialne życie oznacza pracę. Jesteś zmuszany. Avidyā-karma-saṁjñānyā tṛtīyā śaktir iṣyate (CC Adi 7.119). Gdy analizujemy energię Kṛṣṇy w Viṣṇu Purāṇie, powiedziane jest, viṣṇu-śaktiḥ parā proktā. Energia Viṣṇu jest parā, wyższa lub duchowa. Parā. Parā i aparā, przeczytacie o tym w Bhagavad-gīcie. Apareyam itas tu vidhi me prakṛtiṁ parā (BG 7.5). Kṛṣṇa analizuje dwa rodzaje natury, parā i aparā, niższą i wyższą. To jest też natura, bhūmih, āpaḥ, analo, vāyuḥ, ziemia, woda, ogień, powietrze. To jest natura Kṛṣṇy. Kṛṣṇa mówi vidhi me prakṛtiḥ aṣṭadhā. "Te osiem rodzajów materialnej natury są Moją naturą i energią." Ale są apareyam. Niższą energią. Jest też wyższa natura." "Co to jest?" Jīva-bhūta, żyjąca energia. Ci dranie nie wiedzą, że działają dwie natury, materialna i duchowa. Duchowa natura jest materialnej, dlatego ta działa. W przeciwnym razie materialna natura nie ma mocy, by działać niezależnie. Ci tak zwani naukowcy nie mogą zrozumieć tej prostej sprawy.