TH/Prabhupada 1072 - การออกไปจากโลกวัตถุนี้ และ ได้รับชีวิตนิรันดร์ของพวกเราในอาณาจักรนิรันดร์
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
การอยู่ต่อหน้าของพระเจ้าโดยพระเมตตาอันไม่มีสาเหตุ พระองค์ทรงปรากฎพระองค์เองใน ชยามะสุนดะระ-รูพะ อย่างโชคไม่ดีที่ประชาชนผู้มีปัญญาน้อยหัวเราะเยาะพระองค์ อะวะจานันทิ มาม มูดฮา (ภัควัต-คีตา 9.11) เพราะว่าพระเจ้าทรงมาเป็นเช่นพวกเราคนหนึ่ง และทรงชอบเล่นกับพวกเราเหมือนเช่นมนุษย์คนหนึ่ง ดังนั้นพวกเราไม่จำเป็นต้องพิจารณาว่าพระเจ้านั้นเป็นหนึ่งของพวกเรา มันเป็นความมีอำนาจอย่างไม่มีที่สิ้นสุดของพระองค์ที่ทรงปรากฎพระองค์เองในรูปลักษณ์ที่แท้จริงของพระองค์ต่อหน้าพวกเรา และทรงแสดงลีลาความบันเทิงของพระองค์ เพียงเพื่อเป็นต้นแบบของที่พำนักของพระองค์ ดังนั้นที่พำนักของพระองค์ มีดวงดาวมากมายนับไม่ถ้วนใน บระฮมะจะโยทิร นั้นด้วย เหมือนเช่นที่พวกเรามีดวงดาวมากมายจำนวนนับไม่ถ้วน กำลังลอยบนรัศมีทั้งหลายของดวงอาทิตย์ เช่นเดียวกันในบระฮมะจะโยทิร ที่ซึ่งออกมาจากที่พำนักของพระเจ้าสูงสุด คริชณะโลคะ, โกโลคะ อานันดะ-ชินมะยะ-ระสะ-พระทิบฮาวิทาบฮิส (บระฮมะสัมฮิทะ5.37) ดวงดาวเหล่านั้นทั้งหมดคือ ดวงดาวทิพย์ทั้งหลาย มันทั้งหลายคือ อานันดะ-ชินมะยะ พวกมันไม่ใช่ดวงดาววัตถุทั้งหลาย ดังนั้นพระเจ้าทรงตรัสว่า นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชางโค นะ พาวะคะฮ ยัท กัทวา นะ นิวารทันเท ทัด ดฮามะ พะระมัม มะมะ (ภัควัต-คีตา 15.6)
ตอนนี้มีใครบ้างที่สามารถเข้าถึงท้องฟ้าทิพย์ได้ จะไม่ต้องได้รับการกลับมาอีกครั้งในโลกวัตถุนี้ ดังนั้นตราบนานเท่าที่พวกเราอยู่ในท้องฟ้าวัตถุ จะพูดอะไรได้ของการเขาหาดวงจันทร์... ดวงจันทร์ แน่นอนว่าเป็นดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ที่สุด แต่ถึงแม้ว่าพวกเราเข้าถึงดาวเคราะห์สูงสุด ที่ที่เรียกว่า บระฮมะโลคะ ที่นั่นก็เหมือนกันพวกเรามีความทุกข์ของชีวิตวัตถุเหมือนกัน อาตมาหมายถึงว่า ความทุกข์ของการเกิด, การตาย, ความชรา, การเป็นโรค ไม่มีดาวเคาะห์ใดในจักรวาลวัตถุที่เป็นอิสระจาก การเป็นอยู่ทางวัตถุสี่ประการ ดังนั้นพระเจ้าทรงตรัสในภัควัต-คีตา, อาบระฮมะ บฮูวะนาล โลคะฮ พูนาร อาวารทิโน อารจุนะ (ภัควัต-คีตา 18.16) สิ่งมีชีวิตทั้งหลายกำลังเดินทางจากดาวดวงหนึ่งไปอีกดาวดวงหนึ่ง มันไม่ใช่ว่าพวกเราสามารถไปดาวอีกดวงหนึ่งอย่างง่ายๆโดยการจัดการของเครื่องยนตร์จรวด ใครก็แล้วแต่ที่ปราถนาที่จะไปดวงดาวดวงอื่น มันมีกรรมวิธี ยานทิ เดวะ-วระทา เดวาน พิทริน ยานทิ พิทริ-วระทาฮ (ภัควัต-คีตา 9.25) ถ้าใครบางคนต้องการที่จะไปดวงดาวดวงอื่น พูดว่า ดาวพระจันทร์ พวกเราไม่จำเป็นที่จะพยายามไปโดยจรวด ภัควัต-คีตา สอนพวกเรา, ยานทิ เดวะ-วระทา เดวาน ดาวเคราะห์เหล่านี้ ดวงจันทร์ทั้งหลาย หรือ ดวงอาทิตย์ทั้งหลาย เหนือ ดาวโลก บฮูโลคะ เรียกพวกมันว่า สวารกะโลคะ สวารกะโลคะ บฮูโลคะ, บฮูวารโลคะ, สวารกะโลคะ มีสถานะภาพดวงเคราะห์แตกต่างกันทั้งหลาย ดังนั้น เดวะโลคะ, พวกมันเป็นที่รู้จักเช่นนั้น ภัควัต-คีตาได้ให้สูตรที่ง่ายมากว่าคุณนั้นสามารถที่จะไปดวงดาวต่างๆ ที่สูงกว่า, เดวะโลคะ ยานทิ เดวะ-วระทา เดวาน ยานทิ เดวะ-วระทา เดวาน เดวะ-วระทา, หากว่าพวกเราฝึกฝนวิธีการบูชาเทวดาโดยเฉพาะ เมื่อนั้นพวกเราสามารถที่จะไปดวงดาวโดยเฉพาะนั้นได้ด้วย พวกเราสามารถที่จะไปได้แม้แต่ดวงอาทิตย์, พวกเราสามารถที่จะไปดวงจันทร์, พวกเราสามารถที่จะไปดวงดาวอย่างสวรรค์ได้ แต่ ภัควัต-คีตา ไม่ได้แนะนำให้พวกเราไปดาวดวงหนึ่งของดวงดาวทั้งหลายในโลกวัตถุ เพราะว่าแม้ว่าพวกเราไป บระฮมะโลคะ ดวงดาวที่สูงที่สุด ที่ได้คำนวนไว้โดยนักวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ว่าพวกเราสามารถเข้าถึงดวงดาวสูงสุดโดยการเดินทางด้วยจรวดประมาณ 40,000ปี ตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตถึง 40,000ปี และ เข้าถึงดวงดาวสูงสุดของจักรวาลวัตถุนี้ แต่ถ้าคนหนึ่งอุทิศชีวิตของเขาด้วยการบูชา องค์เทวดาโดยเฉพาะ เขาสามารถเข้าถึงดวงดาวโดยเฉพาะได้ ดังเช่นที่ได้แถลงไว้ใน ภัควัต-คีตา ยานทิ เดวะ-วระทา เดวาน พิทริน ยานทิ พิทริ-วระทาฮ (ภัควัต-คีตา 9.25) เช่นเดียวกัน มี พริทริโลคะ เช่นเดียวกัน คนหนึ่งใครที่ต้องการเข้าถึง ดวงดาวสูงสุด, ดาวดาวสูงสุด... ดวงดาวสูงสุดหมายถึง คริชณะโลคะ ในท้องฟ้าทิพย์ที่นั่นมีดวงดาวทั้งหลายนับจำนวนไม่ถ้วน, ดวงดาวทั้งหลาย สะนาทะนะ ดวงดาวนิจนิรันดร์ทั้งหลาย ที่ซึ่งไม่เคยถูกทำลาย และไม่เคยถูกทำลายล้าง แต่ของดวงดาวทิพย์เหล่านั้นทั้งหมดที่นั่นมีดาวดวงหนึ่ง ดวงดาวดั้งเดิม, ที่เรียกว่า โกโลคะ วรินดาวัน ดังนั้นข้อมูลเหล่านี้มีอยู่ใน ภัควัต-คีตา และพวกเราได้รับการให้โอกาส เพื่อที่จะออกจากโลกวัตถุนี้ และ ได้รับชีวิตนิจนิรันดร์ของพวกเราในอาณาจักรนิจนิรันดร์