TR/Prabhupada 0247 - Gerçek Din Tanrı'yı Sevmektir



Lecture on BG 2.9 -- London, August 15, 1973

Bhagavad-gītā şöyle biter: sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja (BG 18.66). Ve Bhāgavata o noktadan başlar. Bu yüzden Bhagavad-gītā, Śrīmad-Bhāgavatam'ın öncelikli çalışmasıdır. Bhāgavata şöyle başlar, dharmaḥ projjhita-kaitavaḥ atra: " Şimdi, Śrīmad-Bhāgavatam'da bütün kandıran din çeştileri reddedilir, projjhita." Bir bağlantı var. Gerçek din Tanrı'yı sevmektir. Gerçek din budur. Bu sebeple Bhāgavata der ki, sa vai puṁsāṁ paro dharmo yato bhaktir adhokṣaje: (SB 1.2.6) " Bu birinci sınıf dindir. " Bu ya da şu dini takip ettiğin anlamına gelmez. Herhangi bir dini takip edebilirsin, farketmez, Hindu dini, Hristiyan dini, Muhammed'in dini, istediğini. Ama test etmemiz gerekir. Aynı M.A. sınavını geçen bir öğrenci gibi. Kimse şunu sormuyor, " Hangi üniversiteden sınavını geçtin? M.A. sınavını geçtin mi? Bu iyi." Mezun, doktora mezunu olup olmamanızla ilgileniyoruz. Bu kadar. Kimse sormuyor " Hangi üniversiteden, hangi ülkeden, hangi dinden, M.A. sınavını geçtin?" Hayır. Benzer şekilde kimse sormamalı " Hangi dine mensupsun?" Kişi Tanrı'yı sevme sanatını öğrendi mi diye bakılmalı. Hepsi bu. Din budur. Din burada şöyle anlatılmış: sarva-dharmān parityajya māṁ ekaṁ śaraṇaṁ vraja (BG 18.66). Din budur. Bhāgavata der ki, Dharmaḥ projjhita-kaitavaḥ atra: " Tüm kandıran din çeşitleri Bhāgavatam'dan çıkarılmıştır. " Sadece nirmatsarāṇām, Tanrı'yı kıskanmayanlar... " Neden Tanrı'yı seveyim? Neden Tanrı'ya ibadet edeyim? Neden Tanrı'yı kabul edeyim?" Hepsi şeytanlar. Sadece onlar içindir, Śrīmad-Bhāgavatam, sadece cidden seven kimseler içindir. Ahaitukī apratihatā yenātmā samprasīdati. Hayatın gerçek başarısı Tanrı'yı sevmeyi öğrendiğinizdedir. O zaman kalbiniz tatmin olur. Yaṁ labdhvā cāparaṁ lābhaṁ manyate nādhikaṁ tataḥ. Kṛṣṇa ya da Tanrı'yı kabul ederseniz... Kṛṣṇa, Tanrı demektir. Tanrı için başka bir isminiz varsa o da kabul edilir. Ama Tanrı, Yüce Rab, Yüce Kişi. Buna sahip olunduğunda... Çünkü birini seviyouz. Sevme eğilimi var. Herkesin içinde. Ama yanlış yönlendiriliyor. O yüzden Kṛṣṇa der ki, " Bu sevilen şeylerin hepsini atın. Beni sevmeye çalışın." Sarva-dharmān parityajya mām ekam (BG 18.66). Bu yolla sevmeniz sizi asla tatmin etmeyecektir. Yenātmā samprasīdati. Gerçek tatmin istiyorsanız, o zaman Kṛṣṇa'yı, Tanrı'yı sevmelisiniz. Bütün felsefe budur..., Vedik felsefe. Ya da seçtiğiniz herhangi bir felsefe. Çünkü sonunda, kendinizi tatmin etmek istiyorsunuz, zihnin tamamen tatmini. Buna sadece Tanrı'yı severek erişilebilir. Bu sebeple adaya Tanrı'yı sevmeyi öğreten din birinci sınıf dindir. O birinci sınıf dindir. Sa vai puṁsāṁ paro dharmo yato bhaktiḥ... (SB 1.2.6). Ve çıkar gözetmeyen sevgi. Aynı bu maddi dünyada olduğu gibi, " Ben seni seni seviyorum, sen beni seviyorsun." Arkasında bir çıkar var. Ahaituky apratihatā. Ahaitukī, çıkar olmadan. Anyābhīlāṣitā-śūnyam [Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.1.11]. Diğer tüm arzular sıfırdır. Sıfır. Bhagavad-gītā'da bu öğretilecektir.