PL/Prabhupada 0308 - Funkcją duszy jest świadomość Kryszny
Lecture -- Seattle, October 2, 1968
Młody mężczyzna (2): W jaki sposób można trenować umysł?
Prabhupāda: To jest trening. Wystarczy, że zaangażujesz się w czynności świadome Kryszny. To jest praktyczne. Nawet dziesięcioletni chłopiec może to robić. Jeśli intonuje mantrę Hare Kryszna, jego umysł staje się skoncentrowany na wibracji mantry. Jego inne zmysły, jak ręce czy nogi, również są zaangażowane, poprzez pracę czy taniec. W ten sposób należy ćwiczyć umysł i zmysły, ciągle angażując je w czynności świadome Kryszny. To uczyni cię doskonałym. Jest to możliwe dla każdego. Nie musisz siedzieć w jakimś miejscu i medytował o czymś sztucznym. Natychmiast, gdy tylko zaczniesz intonować Hare Kryszna, twój umysł zostanie przekierowany na pamiętanie Kryszny, Jego instrukcji, Jego czynności i wszystkiego innego. To wymaga praktyki.
Młody mężczyzna (2): Skoro jesteś jak promień słońca, że tak się wyrażę…
Prabhupāda: Tak.
Młody mężczyzna (2): Czy możesz myśleć o sobie?
Prabhupāda: Dlaczego nie? Jestem indywidualnością.
Młody mężczyzna (2): Kiedy tak myślisz, to czy to znaczy, że myślisz o Krysznie?
Prabhupāda: Chociaż jestem niewielki, jestem indywidualnością. Posiadam moc myślenia, czucia, woli. Wszyscy w ten sposób działamy. Jesteśmy indywidualnościami. Przyszedłeś tutaj ze swojej własnej woli. Nikt cię nie zmuszał. Jeśli chcesz, możesz odejść. Ktoś tu przychodzi, ktoś nie przyjdzie nigdy, ktoś inny przychodzi codziennie. Dlaczego? Chociaż jesteś mały, posiadasz indywidualność. Nawet w tym uwarunkowanym stanie, posiadasz tak wiele wolności. A gdy nie jesteś uwarunkowany, gdy jesteś czystą duszą, nie wiesz nawet ile posiadasz wolności. Nie ma znaczenia to, że jesteś mały, ale to, że jesteś duchową iskrą. Nie myśl, że skoro tej duchowej iskry nikt nie widział, nie odkrył jej żaden lekarz, czy nauka, to jej nie ma. Dusza tam jest. To jest fakt. Natychmiast, gdy dusza opuści ciało, ono staje się bezużyteczne. Znajdź ten istotny czynnik, tę cząstkę. To nie będzie możliwe, bo ona jest bardzo mała i dlatego ani tymi materialnymi oczami, ani przy pomocy mikroskopu czy innymi tego typu przyrządami, nie będziesz mógł jej zobaczyć. Dlatego oni twierdzą, że nie ma duszy. Ale jednocześnie nie mogą wyjaśnić tego, co się dzieje. Ta mała duchowa cząstka posiada taką moc, że dopóki jest w ciele, utrzymuje je świeże, ładne i atrakcyjne. Ale gdy tylko je opuści, ciało zaczyna się rozkładać. Po prostu zobacz. Podobnie jak lekarstwo, jakiś zastrzyk. Niewielka ilość lekarstwa, mała odrobina, posiada taką moc, że uzdrawia. To jest coś podobnego, posiada tyle mocy. Nie wiesz, jaką siłę posiada dusza. To jest tym, co musisz poznać. To jest samorealizacja. Ten proces medytacji, gdy siedzi się w zacisznym miejscu, zalecany jest osobom silnie usytuowanym w cielesnej koncepcji życia. Niech ktoś medytuje: „Czy jestem tym ciałem?”. Niech to analizuje. „Nie, nie jestem tym ciałem. Jestem różny od ciała”. I następnie: „Jeśli nie jestem tym ciałem, to jak te wszystkie czynności ciała się odbywają?”. One się odbywają z powodu obecności małej duchowej cząsteczki, mnie samego. Jak to ciało rośnie? Tak jak chłopiec. Teraz on posiada niewielkie ciało. Ale w miarę jak będzie rósł, jego ciało będzie się zmieniać. Obecne ciało odejdzie, a inne ciało przyjdzie. Jak to jest możliwe? Z powodu obecności w nim duszy, niewielkiej duchowej cząstki. Ale jeśli dusza odejdzie, ciało nie będzie mogło rosnąć. To powinno być przedmiotem medytacji. Gdy dojdziesz do tego punktu, w którym zrozumiesz, że nie jesteś tym ciałem, lecz duszą, wtedy następnym pytaniem powinno być: „Jaka jest funkcja duszy?”. Jest nią świadomość Kryszny i działanie w takiej świadomości. W tym wieku musimy przyjąć ten bezpośredni proces czynności duszy; wtedy inne rzeczy pojawią się automatycznie. Obecnie nie jest możliwym, abyś udał się w zaciszne miejsce, usiadł tam w spokoju i medytował o czymś. To nie jest możliwe w tym wieku. To nie jest możliwe. Jeśli spróbujesz tego tak sztucznie, poniesiesz porażkę. Dlatego musisz podjąć ten bezpośredni proces,
- harer nāma harer nāma harer nāma eva kevalam
- kalau nāsty eva nāsty eva nāsty eva gatir anyathā
- (CC Adi 17.21)
W tym wieku Kali, nie ma innego procesu samorealizacji, poza intonowaniem mantry Hare Kryszna. To jest praktyczne, to jest fakt.