KA/Prabhupada 0021 - რატომ არის ამ ქვეყანაში ამდენი განქორწინება
Lecture on SB 6.1.26 -- Honolulu, May 26, 1976
Ainsi, c'est le mode de vie en général. Tout le monde est engagé dans ces activités matérielles, et le principe de base de l'activité matérielle est gṛhastha, la vie de famille. La vie de famille, selon le système védique, ou n'importe où, est une vie responsable pour maintenir la femme, les enfants. Tout le monde est engagé. Ils pensent que c'est le seul devoir. "Maintenir la famille, c'est mon devoir. Aussi confortablement que possible. C'est mon devoir." On ne pense pas que ce genre de service est accompli même par les animaux. Ils ont aussi des enfants, et les nourrissent. Quelle est la différence? Donc ici le mot utilisé est mūḍha. Mūḍha signifie âne. Celui qui est engagé dans de telles activités, bhuñjānaḥ prapiban khādan. Prapiban. Prapiban signifie boire et bhuñjānaḥ signifie manger. Tout en mangeant, en buvant, khādan, lors de la mastication, carva casya raja Preya (?). Il y a quatre sortes d'aliments comestibles. Parfois, nous mâchons, parfois nous léchons, (Sanskrit) parfois nous avalons et parfois nous buvons. Ainsi, il y a quatre genres de produits alimentaires. C'est pourquoi nous chantons catuḥ vidhā śrī-bhagavat-prasādāt. Catuḥ vidhā signifie quatre genres. Ainsi, nous offrons aux Déités tant de denrées alimentaires au sein de ces quatre catégories. Quelque chose a mâché, quelque chose a léché, quelque chose a avalé. De cette façon.
Alors bhuñjānaḥ prapiban khādan bālakaṁ sneha-yantritaḥ. Le père et la mère prennent soin des enfants, comment leur donner de la nourriture. Nous avons vu Mère Yasoda nourrir Krishna. La même chose. C'est la différence. Nous nourrissons l'enfant de façon ordinaire, comme le font les chats et les chiens mais Mère Yasoda nourrit Krishna. Le même processus. Dans le processus il n'y a pas de différence, mais dans l'un Krishna est au centre et dans l'autre le centre est fantaisiste. C'est la différence. Quand c'est centré sur Krishna, alors c'est spirituel, et quand le fantasque est au centre, alors c'est matériel. Il n'y a aucune différence entre le matériel... C'est la différence. Il y a... Tout comme les désirs vigoureux et l'amour, l'amour pur. Quelle est la différence entre les désirs vigoureux et le pur amour? Ici, nous mélangeons, homme et femme, mélange de désirs vigoureux, et Krishna également se mélange aux gopis. Superficiellement, ils regardent la même chose. Pourtant, quelle est la différence? Ainsi, cette différence est expliquée par l'auteur du Chaitanya-caritāmṛta, quelle est la différence entre les désirs vigoureux et l'amour? Cela est expliqué. Il a dit, ātmendriya-prīti-vāñchā-tāre bali 'kāma' (CC Adi 4.165), "Quand je veux satisfaire mes sens, c'est kāma." Mais kṛṣṇendriya-prīti-icchā dhare 'prema' nāma, "Et quand nous voulons satisfaire les sens de Krishna, alors c'est l'amour, prema." C'est la différence. Ici, dans ce monde matériel, il n'y a pas d'amour parce que l'homme et la femme, ils n'ont aucune idée: "je me mélange avec l'homme, l'homme satisfait ses désirs avec moi." Non. "Je vais satisfaire mes désirs." C'est le principe de base. L'homme pense que: "quand je me mélange avec cette femme, je satisfais mon désir des sens," et la femme pense que: "en me mélangeant avec cet homme, je vais répondre à mon désir." Par conséquent, il est donc très important dans les pays occidentaux, dès qu'il y a des difficultés dans la satisfaction des sens personnels, immédiatement le divorce. C'est psychologique, pourquoi tant de divorces dans ce pays. La cause profonde est que: "dès que je ne trouve pas satisfaction, alors je ne veux pas." Cela est indiqué dans le Śrīmad-Bhāgavatam: dāṁ-patyaṁ ratim eva hi (SB 12.2.3). Dans cet âge, mari et femme signifie la satisfaction sexuelle et personnelle. Il n'est pas question de: "nous vivrons ensemble; nous allons satisfaire Krishna en étant formé à comment satisfaire Krishna." C'est le mouvement pour la conscience de Krishna.
ამრიგად, ასეთია ცხოვრების ზოგადი წესი. ყველა ჩართულია ამ მატერიალურ საქმიანობაში, და მატერიალური ქმედების საყრდენ პრინციპს გრიჰასტჰა, ოჯახური ცხოვრება წარმოადგენს. ოჯახური ცხოვრება, ვედური სისტემის თანახმად, ან სხვაგან, არის ცოლის, შვილების შენახვის პასუხისმგებლობით ცხოვრება. ყველაა ჩართული. ისინი ფიქრობენ, რომ ეს არის ერთადერთი მოვალეობა. „ოჯახი შევინახო, ეს არის ჩემი მოვალეობა. რაც შეიძლება კომფორტულად. ეს არის ჩემი მოვალეობა.“ არავინ უფიქრდება, რომ მსგავს მოვალეობას ცხოველებიც კი ასრულებენ. მათაც ყავთ შვილები და ისინი აჭმევენ. რა განსხვავებაა? ამიტომ, აქ გამოყენებულია სიტყვა მუუდჰა. მუუდჰა ნიშნავს ვირს. ვინც ამგვარ ვალდებულებებშია ჩართული, ბჰუნჯაანაჰა პრაპიბან კჰაადან. პრაპიბან. პრაპიბან ნიშნავს დალევას, ხოლო ბჰუნჯაანაჰა ნიშნავს ჭამას. სანმ ჭამენ, სანამ სვამენ, კჰაადან, სანამ ღეჭავენ, ჩარვა ჩასია რაჯა პრეია (?). არსებობს ოთხი ტიპის საკვები. რაც იღეჭება, რასაც ვლოკავთ, (სანსკრიტი), ზოგჯერ ვყლაპავთ და ზოგჯერ ვსვამთ. არსებობს ოთხი სახის სურსათი. ამიტომაც ვმღერით ჩატუჰა ვიდჰაა შრიი-ბჰაგავატ-პრასაადაატ. ჩატუჰა ვიდჰაა ნიშნავს ოთხ ტიპს. ამრიგად, ამ ოთხ კატეგორიაში ღვთაებებს უამრავ საკვებს ვთავაზობთ. ზოგი რამ იღეჭება, ზოგი უნდა გაილოკოს, ზოგი რამ გადაიყლაპოს. ამგვარად.
ასე, რომ ბჰუნჯაანაჰა პრაპიბან კჰაადან ბაალაკამ სნეჰა-იანტრიტაჰა. დედ-მამა შვილებს უვლიან, როგორ უზრუნველყონ ისინი საკვებით. ჩვენ გვინახავს, დედა იაშოდა როგორ აჭმევდა კრიშნას. იგივეა. ამაშია განსხვავება. ჩვენ ჩვეულებრივ ბავშვს ვკვებავთ, რასაც კატებიც და ძაღლებიც აკეთებენ მაგრამ დედა იაშოდა კრიშნას კვებავს. იგივე პროცესია. პროცესში განსხვავება არაა, მაგარმ ერთი კრიშნაზეა კონცენტრირებული, მეორე ახირებაზე. ამაშია განსხვავება. როდესაც ცენტრში კრიშნაა, მაშინ ეს სულიერია, როდესაც ცენტრში ახირება დგას, მაშინ ეს მატერიალურია. არა არის განსხვავება მატერიალურს შორის... განსხვავება ასეთია. არსებობს... ვნებიანი ახირებისა და სიყვარულის, წმინდა სიყვარულის მსგავსად. რა განსხვავებაა ვნებიან ახირებასა და წმინდა სიყვარულს შორის? აქ ვირევით, კაცი და ქალი, ვირევით ვნებიანი სურვიებით, და კრიშნაც ურთიერთობს გოპებთან. ზედაპირულად ეს ერთიდაიგივეს გავს. მაგრამ რა არის განსხვავება? ამრიგად, ეს განსხვავება ახსნილია ჩაიტანია-ჩარიტამრიტას ავტორის მიერ, თუ რა განსხვავებაა ვნებიან ახირებასა და სიყვარულს შორის? ეს ახსნილია. მან თქვა, აატმენდრიია-პრიიტი-ვაანჩჰაა-ტაარე ბალი 'კაამა (ჩჩ ადი 4.165), „როდესაც ჩემი გრძნობების დაკმაყოფილება მინდა, ეს კაამაა.“ მაგრამ კრიშნენდრიია-პრიიტი-იჩჩჰაა დჰარე 'პრემა' ნაამა, „და როდესაც კრიშნას გრძნობების დაკმაყოფილება გვინდა, მაშინ ეს სიყვარულია, პრემა.“ ამაშია განსხვავება. აქ, ამ მატერიალურ სამყაროში სიყვარული არ არსებობს რადგან კაცი და ქალი, მათ არ უჩნდებათ აზრი, რომ „მე ვურთიერთობ კაცთან, კაცთან, რომელიც გრძნობებს იკმაყოფილებს ჩემით.“ არა. „მე ჩემს გრძნობებს დავაკმაყოფილებ.“ ასეთია ზოგადი პრინციპი. კაცი ფიქრობს, რომ „ამ ქალთან ურთიერთობით მე ჩემს გრძნობით სურვილებს დავიკმაყოფილებ,“ და ქალი ფიქრობს, რომ „ამ კაცთან ურთიერთობით მე ცემს სურვილებს დავიკმაყოფილებ.“ ამიტომაც დასავლეთის ქვეყნებში ძალიან გავრცელებულია, როგორც კი პირადი გრძნობების დაკმაყოფილებაში რაღაც სირთულე ჩნდება, დაუყოვნებლივ ეყრებიან ართმანეთს. ასეთი ფსიქოლოგიაა, რატომ არის ამდენი განქორწინება ამ ქვეყანაში. ძირეული მიზეზია, რომ „როგორც კი დაკმაყოფილებას ვერ მივიღე, აღარ მინდა.“ ეს ნათქვამია შრიმად-ბჰაგავატამში: დაამ-პატიამ რატიმ ევა ჰი (შბ 12.2.3). ამ ეპოქაში, ცოლი და ქმარი ნიშნავს სექსუალურ დაკმაყოფილებას, პირადულს. არ დგას საკითხი, რომ „ჩვენ ერთად ვიცხოვრებთ, ჩვენ დავაკმაყოფილებთ კრიშნას იმით, რომ ვივარჯირებთ როგორ უნდა დავაკმაყოფილოთ კრიშნა.“ ამგვარია კრიშნას ცნობიერების მოძრაობა.