ES/SB 1.14.20


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 20

daivatāni rudantīva
svidyanti hy uccalanti ca
ime jana-padā grāmāḥ
purodyānākarāśramāḥ
bhraṣṭa-śriyo nirānandāḥ
kim aghaṁ darśayanti naḥ


PALABRA POR PALABRA

daivatāni—las Deidades de los templos; rudanti—parecen estar llorando; iva—así; svidyanti—sudando; hi—ciertamente; uccalanti—como si fuera a salir; ca—también; ime—estas; jana-padāḥ—ciudades; grāmāḥ—aldeas; pura—pueblos; udyāna—jardines; ākara—minas; āśramāḥ—ermitas, etc.; bhraṣṭa—desprovistos de; śriyaḥ—belleza; nirānandāḥ—desprovistas de toda felicidad; kim—qué clase de; agham—calamidades; darśayanti—habrán de manifestarse; naḥ—a nosotros.


TRADUCCIÓN

Las Deidades parecen estar llorando en el templo, lamentándose y transpirando. Dan la impresión de estar a punto de irse. Todas las ciudades, aldeas, pueblos, jardines, minas y ermitas están ahora desprovistos de belleza y de toda felicidad. No sé qué clase de calamidades nos aguardan ahora.