ES/SB 9.10.10


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 10

sītā-kathā-śravaṇa-dīpita-hṛc-chayena
sṛṣṭaṁ vilokya nṛpate daśa-kandhareṇa
jaghne 'dbhutaiṇa-vapuṣāśramato 'pakṛṣṭo
mārīcam āśu viśikhena yathā kam ugraḥ


PALABRA POR PALABRA

sītā-kathā—temas relacionados con Sītādevī; śravaṇa—por escuchar; dīpita—agitado; hṛt-śayena—deseos lujuriosos en la mente de Rāvaṇa; sṛṣṭam—creado; vilokya—al ver aquel; nṛpate—¡oh, rey Parīkṣit!; daśa-kandhareṇa—por Rāvaṇa, que tenía diez cabezas; jaghne—el Señor mató; adbhuta-eṇa-vapuṣā—por un ciervo hecho de oro; āśramataḥ—de Su āśrama; apakṛṣṭaḥ—alejado una cierta distancia; mārīcam—al demonio Mārīca, que había adoptado la forma de un ciervo; āśu—inmediatamente; viśikhena—con una flecha afilada; yathā—como; kam—a Dakṣa; ugraḥ—el Señor Śiva.


TRADUCCIÓN

¡Oh, rey Parīkṣit!, cuando Rāvaṇa, que tenía sobre los hombros diez cabezas, oyó hablar de los hermosos y atractivos rasgos de Sītā, su mente se agitó con deseos lujuriosos y decidió raptarla. Para alejar al Señor Rāmacandra de Su āśrama, Rāvaṇa envió a Mārīca en la forma de un ciervo dorado; al ver aquel maravilloso ciervo, el Señor Rāmacandra dejó Su āśrama y lo siguió, y finalmente lo mató con una afilada flecha, del mismo modo que el Señor Śiva mató a Dakṣa.