ES/SB 9.7.10


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 10

jātaḥ suto hy anenāṅga
māṁ yajasveti so 'bravīt
yadā paśur nirdaśaḥ syād
atha medhyo bhaved iti


PALABRA POR PALABRA

jātaḥ—ha nacido; sutaḥ—un hijo; hi—en verdad; anena—con este hijo; aṅga—¡oh, Hariścandra!; mām—a mí; yajasva—ofrece sacrificio; iti—así; saḥ—él, Varuṇa; abravīt—dijo; yadā—cuando; paśuḥ—un animal; nirdaśaḥ—ha pasado diez días; syāt—debe volverse; atha—entonces; medhyaḥ—adecuado para ser ofrecido en sacrificio; bhavet—se vuelve; iti—así (Hariścandra dijo).


TRADUCCIÓN

Cuando el niño nació, Varuṇa fue a ver a Hariścandra y le dijo: «Ya tienes un hijo. Ahora puedes ofrecerme un sacrificio con él». Como respuesta, Hariścandra dijo: «Hasta que no pasan diez días desde su nacimiento, un animal no es apto para ser sacrificado».