FA/Prabhupada 0714 - مهم نيست چه سودى دارد، من بايد براى كريشنا سخن بگويم
Lecture on SB 1.16.24 -- Hawaii, January 20, 1974
" كالا"، زمان، بسيار قدرتمند است. زمان... در طول زمان همه چيز مى تواند انجام شود. در طول زمان شما مى توانيد بسيار خوشحال شويد، و مى توانيد بسيار ناراحت شويد، بسيار بسيار ناراحت، غمگين زمان مى تواند ارائه كند. و نيز زمان، كريشنا است،" كالا-روپنا" وقتى... شما در بهاگاوادگيتا آن را پيدا مى كنيد، در فصل يازدهم... اكنون فراموش كرده ام، كه..." شما كه هستيد؟" " ويراد-روپا"، ديدن شكل جهانى، آرجونا پرسيد،" شما كى هستيد، ارباب؟" و كريشنا پاسخ داد كه" حالا من كالا-روپا هستم، در فرم زمان. من آمده ام تا همه را بكُشم، همه ى شما را" بنابراين وظيفه ى ما بايد اين باشد كه اين زندگى بايد فقط براى كامل كردن كريشناآگاهى، مورد استفاده قرار گيرد نه كارهاى ديگر. اين آيين چيتانياماهاپرابهو است و خيلى سخت نيست اصلاً سخت نيست. ولى سخت است. ذكر كردن مانتراى هاره كريشنا در بيست و چهار ساعت خيلى سخت است آنهايى كه به آن خو نگرفته اند، براحتى با ذكر كردن ديوانه مى شوند نمى توانيد از هارى داس تهاكور تقليد كنيد كه" حالا من بايد به مكان خلوتى بروم و هاره كريشنا ذكر كنم" اين ممكن نيست، آقا نياز به پيشرفت بزرگى در زندگى روحانى هست تا شخص بتواند روى ذكر مانتراى هاره كريشنا تمركز كند خيلى ساده نيست بنابراين براى مبتدى ها، بايستى مشغوليت هاى زيادى داشته باشيم در مرحله ى مبتدى، اگر سعى كنيد تا از مرحله ى پيشرفته تقليد كنيد، آنگاه فقط مضحك و مسخره خواهد بود در مرحله ى مبتدى ما بايد همواره مشغول باشيم كريشنا محدوده هاى مختلفى براى ارائه ى خدمت دارد شما مى توانيد از راه هاى بسيارى به كريشنا خدمت كنيد Karmaṇā manasā vācā etāvaj janma-sāphalyaṁ dehinām iha dehiṣu. Karmaṇā manasā vācā śreya-ācaraṇaṁ sadā. " كارمانا ماناسا"، ما سه محدوده داريم: به وسيله ى كار كردن، كارمانا؛به وسيله ى فكر كردن، ماناسا؛" كارمانا ماناسا واچا، و به وسيله ى صحبت كردن مى توانيم كارهايى انجام دهيم. كارمانا ماناسا واچا پس اين" ترى دانا-سانياسا" يعنى... چهار" داندا" وجود دارد. يك داندا، چه گفته مى شود، علامت شخصى و سه" داندا" ى ديگر، علامت بدن، ذهن، و گفتار هستند اين، داندا، يعنى، حتماً مى دانيد، نمى دانيد. سعى كنيد بفهميد... خوب كارمانا، اين 'داندا'، يعنى" من هم اكنون اين قول و پيمان را بسته ام كه خود را مشغول كنم، حتى هر مقدار دارايى دارم". پس من دارايى ام را دارم مى توانم توسط بدنم، با ذهنم و به وسيله ى گفتارم كار كنم پس" ترى داندا-سانياسا" يعنى شخص زندگى اش را فدا كرده است، يعنى اعمالش، بدنش، و گفتارش را. اين ترى داندا-سانياسا است هر كس كه ذهنش، بدنش و گفتارش را براى خدمت به خداوند فدا كند، سانياسى است سانياسى فقط تعويض لباس و جور ديگر فكر كردن نيست. نه. سانياسى، هر كس، مهم نيست كه لباس عوض شود يا نه، اگر شخص كاملاً توسط بدن، ذهن و كلام مشغول شده باشد، سانياسى است همان گونه كه در بهاگاوادگيتا، فصل ٦، أيه ى ١، آمده است چه كسى سانياسى است؟ " من بايد براى كريشنا صحبت كنم" سپس چه سودى دريافت مى كنم؟" مهم نيست چه سودى، من بايد براى كريشنا صحبت كنم. فقط همين" كريشنا مى فرمايد،" سا سانياسى" " اين وظيفه ى من است، كاريام". يعنى وظيفه " اين وظيفه ى من است كه فقط براى كريشنا صحبت كنم. فقط همين. من راجع به چيز ديگرى صحبت نمى كنم" او يك سانياسى است حالا اگر شما وكيلى را مشغول صحبت در دادگاه كنيد، " بلافاصله به من ٢٠٠٠ دلار بده" او طلب هزينه مى كند ولى يك سانياسى، بيست و چهار ساعت براى كريشنا صحبت مى كند، بدون هيچ توقعى براى سود. اين سانياسى است ٢٤ ساعت، مشغول كردن بدن ،براى كار كريشنا - او يك سانياسى است ٢٤ ساعت فكر كردن به كريشنا- اين يك سانياسى است اين سانياسى است. نه كارهاى ديگر. هركس در حال كار كردن براى نفع شخصى خود است،" چقدر پول بايد بگيرم؟ چقدر نام و شهرت و اعتبار كسب مى كنم؟" براى نفع شخصى. و اين مادّى است اين مادّه است. به محض اينكه شما براى نفع شخصى خود كار مى كنيد، اين مادّى است به محض اينكه براى نفع كريشنا كار مى كنيد، اين روحانى است. فقط همين اين تفاوت بين مادّى و روحانى است