MRD/Prabhupada 1061 - ईस भगवद्गीतौ विषयवस्तु पाँच मौलिक सत्य याङ आधारित ल



660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

होस्ईतेम भगवान कृष्ण, होस्कोइ आवतार लालेको, यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर भवति (भ गी ४।७) जिवनो वास्तविक उदेश्य स्थापना जाट्के टेम । जव र्भमिय जिवनो वास्तविक उदेश्य म्ह्याक्ले टव होस्के धर्मस्य याङ विघ्न–बाधा छान्च आले । होस्इ टेम होस् प्रसंग वाङ धेरै–धेरै र्भमिको मध्ये जो जागृत ले, जसे मेनो स्थानके र्वाके साहस जाट्ले, होस्के टेम ईस भागवद्गीता ङाक्च आले । कान्को टेच ज्ञान मालेच बघिनीय घेल्च अवस्थाङ लिङ । भगवान् जीवकुङ अकारणीय कृपौ लागी, खास भर्मिकोके टेम, होस्कोइ भगवद्गीता ङाक्मलेको, होस्कुङ लफा अर्जुनके विद्यार्थी खास्म ।

भगवान् कृष्णकुङ पार्षद छान्निसिङ होस्को अर्जुन जम्मै किसिमाङो अज्ञान निङ मुक्त लेकाङ । टर अर्र्जुन कुरुक्षेत्रवो युद्धस्थलाङ अज्ञानी लख छान्निसिङ भगवान कृष्णकठा जीवनो दुःखवो बारेयाङ धेरै प्रश्नको गिन्काङ । भगवान् कठै जीवनो ईस मुलभुत दुःख कुङ समाधान सम्बन्धी व्याख्या छाना टेध्याङ होटिङ अब राच पुस्ता, र्भमिकोके फाईदा छान्ने हटै होस्कुङ जीवनाङ नयाँ रुपरेखा रिह्ले हटै होस् अनुसार मरु र्भमिकोइ घलिङ कर्म जाट्के हटै होस् अनुसार अरु भर्मिकोइ घलिङ कर्म जाट्ले हटै म्हे–म्हेल्वौ जीवनो लक्ष्य पुरा लक्ष्य पुरा छान्ने टेच उदेश्य अर्जुनकुङ आले ।

ईस भगवद्गीतौ विषयवस्तु पाँच मौलिक सत्य याङ आधारित ले । पहिला सत्य टेच भगवान हि आले ? इसके ईश्वर विज्ञानो प्रारम्भिक अध्ययन मन्दिले । होसई ईश्वर–विज्ञानो बारेयाङ माहाकाङ व्याख्या जाट्मले । आस्काट जीवकुङ वैधानिक अथवा मौलिक स्वरुप टेच जिव आले । ईश्वर हटै जिव । भगवान्, जम्मै टेनाङ र्कहाङच भगवान् कोके ईश्वर टेले । ईश्वर टेच नियन्ता आले हटै जीव, इस जिवकोके ईश्वर य नियन्त्रण जाट्मलेको । यदि कुसै द जीवे मेन्के कुचेर नियन्त्रण याङ मादाच कुसै द जीवे मेन्के कुचेर नियन्त्रण याङ मादाच सोच्दिया टेध्याङ हटै “ङा स्वतन्त्र लेमन” टेया टेध्याङ होस् उन्मादि आले टेम र्वाके परिस्ले । जीवकोके कुसै द कुसै किसिमे सधै नियन्त्रित छान्म लेह्ले, अझै बद्ध अवस्थाङ होस् झन नियन्त्रित छान्ने । होस्ई टेम भगवद्गीतौ विषयवस्तु घलिङ नियन्ता ईश्वर हटै नियन्त्रित जीवकठा सम्बन्धित ले । इलाङ प्रकृति, भौतिक प्रकृति हटै काल, जम्मै ब्रम्हाण्ड अथवा भौतिक प्रकृतियो अभिव्यक्तियो समयवधि हटै कर्मवो घलिङ व्याख्या जाट्मलेको । ईस दृश्य जगत विभिन्न किसिमाङो क्रियाकलापमय पिङ्मले । जम्मै जीवको भिन्दा भिन्दै कर्मवाङ लग्दिस्मले । होस्ई टेम काने भगवद्गीताइङ पढिस्के, इश्वर, भगवान् टेच हि आले, जीव जीव टेच हि आले, दृश्य जगत् टेच हि आले, इस जम्मै काल ले कुटरी नियन्त्रित जाट्मले, हटै जीवकुङ क्रियाकलाप को हि–हि आले ?

अब भगवद्गीताङ ईस पाँच मुलभुत विषयद्धारा हि स्थापित छाना टेध्याङ भगवान् टेच कृष्ण,ब्रह््म, परमनियता परमात्मा आलको । कान होस्कोके जे टेम ङाहाक्ध्याङ र छान्ने । टर होस्को जम्मै टेनाङ महान् लेको । गुणो दृष्टिकोणे ओस्काल्धयाङ जीवको घलिङ परम–नियन्ता भगवान् सममन लेको । भौतिक प्रकृति स्वतन्त्र माले । प्रकृतिके परमेश्वर कुङ अध्यक्षताङ काम जाट्के परिस्ले । भगवद्गीताङ घलिङ विभिन्न अध्यायकोके भगवानकोइ ज भौतिक प्रकृतियो जम्मै क्रियाकलाप नियन्त्रण जाट्मलेको टेम वर्णन जाट्मले । भगवान् कृष्ण टेलेको, मयाध्यक्षेण प्रकृति: सूयते स चराचरम (भ गी ९।१०) । “ईस भौतिक प्रकृतिय ङौ अध्यक्षयताङ काम जाट्के,” मयाध्यक्षेण “ङौ निरीक्षणङ ।”