| "ବାସ୍ତବରେ, ଯେତେବେଳେ ଶିଶୁଟି ତାଙ୍କ ମାତାର ଗର୍ଭରେ ରହିଥାଏ, ଏୟାରଟାଇଟ୍ ବ୍ୟାଗରେ ପ୍ୟାକ୍ ହୋଇ ସାତ ମାସ ବୟସରେ, ଯେତେବେଳେ ସେ ଚେତନା ପାଏ, ସେତେବେଳେ ସେ ନିଜକୁ ଅସହଜ ମନେ କରେ ଏବଂ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଶିଶୁ ଭଗବାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, "ଦୟାକରି ମୋତେ ଏହି ଅଶୁଭ ସ୍ଥିତିରୁ ମୁକ୍ତ କରନ୍ତୁ, ଏବଂ ଏହି ଜୀବନରେ ମୁଁ ମୋର ଭଗବାନ ଭାବାନାମୃତ, କିମ୍ବା କୃଷ୍ଣ ଭାବାନାମୃତ ବିକାଶରେ ନିଜକୁ ସମ୍ପୃକ୍ତ କରିବି " । କିନ୍ତୁ ପିଲାଟି ମାଆର ଗର୍ଭରୁ ବାହାରକୁ ଆସିବା ମାତ୍ରେ, ଏହି ପ୍ରକୃତିର ତିନି ଗୁଣର ଜାଲରେ ସେ ଭୁଲିଯାଆନ୍ତି, ଏବଂ ସେ କାନ୍ଦନ୍ତି, ଏବଂ ପିତାମାତା ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି, ଏବଂ ସବୁକିଛି ଭୁଲିଯାଏ । "
|
