PL/Prabhupada 0452 - Kryszna zstępuje na ziemię raz na dzień Brahmy
Lecture on SB 7.9.5 -- Mayapur, February 25, 1977
Pradyumna: Tłumaczenie - „Kiedy Pan Nṛsiṁha-deva zobaczył tego małego chłopca Prahlāda Mahārāja kłaniającego się do Jego lotosowych stóp, Pan wpadł w wielką ekstatazę uczucia do swego wielbiciela. Podnosząc Prahlāda, Pan położył swą lotosową rękę na głowie chłopca bo Jego ręka jest zawsze gotowa do wytworzenia nieustraszoności u wszystkich Jego wielbicieli.”
Prabhupada:
- sva-pāda-mūle patitaṁ tam arbhakaṁ
- vilokya devaḥ kṛpayā pariplutaḥ
- utthāpya tac-chīrṣṇy adadhāt karāmbujaṁ
- kālāhi-vitrasta-dhiyāṁ kṛtābhayam
- (SB 7.9.5)
Wiec bardzo łatwo jest zostać wielbicielem lub kimś drogim Najwyzszej Osobie Boga. To nie jest w ogóle trudne. Tutaj widzimy przykład, Prahlāda Mahārāja, pięciolatek ... (przerwa) ...będąc wielbicielem znał jedynie Najwyższego Pana i złożył Mu pokłony. To jest kwalifikacja. Każdy może to zrobić. Każdy more przyjść tutaj, do świątyni i ofiarować pokłony. Co w tym trudnego? Ktoś po prostu musi poczuć że tutaj jest Najwyższa Osoba Boga, Kṛṣṇa lub Nṛsiṁha-deva lub jedna z Jego wielu ekspansji.
W śāstrach (świętych pismach) jest powiedziane, advaitam acyutam anādim ananta-rūpam (Bs. 5.33). Kṛṣṇa posiada ananta-rūpam (niezliczone formy). Dlatego każda rūpa (forma) to ekspansja Kṛṣṇy oryginalnej rūpy. Oryginalna rūpa to Kṛṣṇa. Kṛṣṇas tu bhagavān svayam (SB 1.3.28). Jest tak wiele rūpas (form): Rāma, Nṛsiṁha, Varāha, Balarāma, Paraśurāma, Mīna (ryba), Żółw, Nṛsiṁha-deva Rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan (Bs. 5.39). Pan zawsze istnieje w różnych formach, nie tylko istnieje w formie Kryszny. W każdej formie, rāmādi-mūrtiṣu Ten sam przykład jaki dawaliśmy wiele razy: Tak jak słońce, czas słoneczny, 24 godziny W tych 24 godzinach czy 24 inkarnacjach, czas jest obecny. To nie jest tak że teraz jest godzina 8, to godzina 7 juz nie istnieje. Nie. Godzina 7 jest teraz w innej części swiata Albo godzina 9. Godzina 9 tez istnieje. Godzina 12 także istnieje. Dostaliśmy jeden zegarek od Gurukṛpa Mahārāja. (Śmiech) Przywiózł go z Japoni. Jest bardzo dobry. Od razu można zobaczyć jaka jest godzina w różnych miejscach , od razu. Wszystkie te godziny istnieją. Dlatego Kṛṣṇy līlā nazywa sie nitya-līlā, nie że jedna līlā trwa to inna sie skończyła, nie. Wszystko istnieje jedocześnie. Dlatego te słowa są użyte, rāmādi-mūrtiṣu. Rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣ... Niyamena. Dokładnie w odpowiednim czasie. Tak jak słońce, dokładnie. Kiedyś nie było zegarków, ale za pomocą cienia sprawdzano Teraz też można sprawdzać, nawet teraz. W naszym dzieciństwie sprawdzaliśmy czas poprzez cień: „ Teraz jest ta godzina”- i dokładnie taka sama. Wiec kalā-niyamena tiṣṭhan, nie przypadkowo- Teraz cień pokazuje godzinę 1 tutaj a jutro godzinę 1 pokaże tam. Nie. Będzie w tym samym miejscu. Kalā-niyamena tiṣṭhan.
Podobnie, Kṛṣṇa's līlā, niyamena tiṣṭhan - dokładnie. Istnieją niezliczone wszechświaty. Kṛṣṇa urodził sie tutaj. Teraz Kṛṣṇa jest zabrany przez Vasudeva do Vṛndāvana. Tak samo - od razu po narodzinach Kṛṣṇa jest zabrany do Vṛndāvan- w innym wszechświecie rodzi się Kṛṣṇa, Kṛṣṇa rodzi sie ponownie. W ten sposob trwają Jego līlā Nie ma przerwy czy też niezgodności czasu. Dokładnie. Tak jak Kṛṣṇa przychodzi na naszą Ziemie raz podczas dnia Bhahmy. Po wielu milionach lat Kṛṣṇa pojawi sie ponownie, Jeżeli nie osobiście to poprzez ekspansje, aṁśena. Caitanya Mahāprabu pojawi się dokładnie w swoim czasie. Pan Rāmacandra sie pojawi. Wiec rāmādi mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan (Bs. 5.39). Wiec ta līlā, Nṛsiṁha-deva, jest także w odpowiednim czasie.
Więc: sv-pāda-mūle patitaṁ tam arbhakam. Bardzo niewinne dziecko. Jeśli niewinne dziecko jak Prahlāda Mahārāja może otrzymać tak wiele łaski od Nṛsiṁha-deva, Tak przerażajace pojawienie sie Pana że nawet Lakṣmī nie mogła sie zbliżyć. Aśruta. Adṛṣṭa aśruta pūrva. Nie było wcześniej takiej postaci Pana. Nawet Lakṣmi nie rozpoznała, ale Prahlāda Mahārāja nie był przestraszony. On wiedział „tutaj jest mój Pan” Tak jak lwiątko nie boi sie lwa. Od razu skacze koło głowy lwa ponieważ wie, „To jest mój ojciec, to moja matka”. Podobnie, Prahlāda Mahārāja się nie bał, mimo że Brahmā i wszyscy inni półbogowi bali się zbliżyć do Pana. Jako niewinne dziecko on po prostu przyszedł i ofiarował pokłony. Tam arbhakaṁ vilokya. Wiec Bóg nie jest bezosobowy. Natychmiast Pan mógł zrozumieć, „Oh, tu jest niewinne dziecko”. On był tak bardz prześladowany przez swego ojca, a teraz składa Mi pokłony. Vilokya devaḥ kṛpayā pariplutaḥ. Pan stał sie... chcę powiedzieć, że roztopił się z łaski. Wiec wszystko tam jest.