PL/Prabhupada 0893 - To jest wewnętrzna intencja każdego. Nikt nie chce pracować
730417 - Lecture SB 01.08.25 - Los Angeles
Wielbiciel: Tłumaczenie: "Pragnę, aby te nieszczęścia ciągle się powtarzały, abyśmy mogli Cię widzieć ponownie, patrzenie na Ciebie oznacza, że nie zobaczymy już narodzin i śmierci."
Prabhupāda: Jest to bardzo interesujący werset, że vipada, nieszczęścia, niebezpieczeństwo, to dobrze, jeśli przypominają mi one o Kṛṣṇie. To bardzo dobrze. Tat te 'nukampāṁ su-samīkṣamāṇo bhuñjāna evātma-kṛtaṁ vipākam (SB 10.14.8). W jaki sposób wielbiciel znajduje się w niebezpiecznym położeniu? Niebezpieczeństwo musi tam być. Niebezpieczeństwo... świat materialny jest go pełny. Ci głupcy tego nie wiedzą. Próbują uniknąć niebezpieczeństw. To jest zmaganie o egzystencję. Każdy próbuje być szczęśliwy i uniknąć niebezpieczeństwa. To jest materialne zajęcie. Ātyantika-sukham. Ātyantika-sukham. Ostateczne szczęście. Człowiek pracuje i myśli: "Teraz pracuję bardzo ciężko na konto w banku, a na starość będę cieszył się życiem bez pracy." Jest to wewnętrzna intencja każdego. Nikt nie chce pracować. Gdy człowiek uzbiera pieniądze, to natychmiast chce się wycofać z pracy i żyć szczęśliwie. To nie jest możliwe. Nie można być w ten sposób szczęśliwym. Tu jest o tym mowa: apunar bhava-darśanam (SB 1.8.25). Prawdziwe niebezpieczeństwo to... Ona mówi o apunaḥ. Apunaḥ znaczy... A znaczy nie, punar bhava znaczy powtarzające się narodziny i śmierć. Prawdziwe niebezpieczeństwo to powtarzające się narodziny i śmierć. Należy to zatrzymać. A nie te tak zwane niebezpieczeństwo. To jest wszystko...
Materialny świat jest pełen niebezpieczeństw. Padaṁ padaṁ yad vipadām (SB 10.14.58). Tak jak na oceanie. Na oceanie możesz płynąć na mocnym okręcie, bezpiecznym, ale to nie jest bezpieczeństwo. Ponieważ jesteś na morzu, to w każdej chwili może być niebezpiecznie. Może pamiętacie Tytanika? Wszystko było bezpieczne, ale zatonął w pierwszym rejsie, a wszyscy ważni ludzie poginęli. Niebezpieczeństwo jest tam zawsze, ponieważ jesteście w niebezpiecznym położeniu. Ten materialny świat sam w sobie jest niebezpieczny. Naszym zadaniem jest... To niebezpieczeństwo tam musi być. Naszym zadaniem jest przekroczenie tego oceanu jak najszybciej. Od dawna pływacie w morzu, w niebezpieczeństwie, nawet na mocnym statku. To fakt. Nie bądźcie niepokojeni falami. Po prostu przepłyńcie morze. Do brzegu. To wasze zadanie. Podobnie, już od dawna jesteśmy w tym materialnym świecie, w którym muszą występować nieszczęścia, ponieważ takie jest to miejsce. Naszym zadaniem jest, nawet z tymi nieszczęściami i niebezpieczeństwami, rozwinięcie świadomości Kṛṣṇy, a po śmierci powrót do domu, do Kṛṣṇy. To powinno być naszym zadaniem. Tak zwane nieszczęścia nie powinny nas niepokoić. One nie są tak zwane, one są faktyczne.