ES/SB 7.8.54


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 54

śrī-vaitālikā ūcuḥ
sabhāsu satreṣu tavāmalaṁ yaśo
gītvā saparyāṁ mahatīṁ labhāmahe
yas tām anaiṣīd vaśam eṣa durjano
dviṣṭyā hatas te bhagavan yathāmayaḥ


PALABRA POR PALABRA

śrī-vaitālikāḥ ūcuḥ—los habitantes de Vaitālika-loka dijeron; sabhāsu—en grandes asambleas; satreṣu—en recintos de sacrificio; tava—Tuya; amalam—sin mancha alguna de contaminación material; yaśaḥ—reputación; gītvā—cantar; saparyām—posición respetuosa; mahatīm—grande; labhāmahe—obtuvimos; yaḥ—aquel que; tām—esa (posición respetable); anaiṣīt—sometidos a; vaśam—su control; eṣaḥ—esa; durjanaḥ—persona malvada; dviṣṭyā—por gran fortuna; hataḥ—matada; te—por Ti; bhagavan—¡oh, Señor!; yathā—igual que; āmayaḥ—una enfermedad.


TRADUCCIÓN

Los habitantes de Vaitālika-loka dijeron: Querido Señor, nosotros cantábamos Tus glorias inmaculadas en grandes asambleas y sacrificios, de modo que estábamos acostumbrados a recibir el respeto de todos. Sin embargo, ese demonio usurpó nuestra posición. Ahora nos has hecho muy afortunados, pues, del mismo modo que se cura una enfermedad crónica, has matado a ese gran demonio.