ES/SB 10.12.16


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 16

iti vyavasyājagaraṁ bṛhad vapuḥ
sa yojanāyāma-mahādri-pīvaram
dhṛtvādbhutaṁ vyātta-guhānanaṁ tadā
pathi vyaśeta grasanāśayā khalaḥ


PALABRA POR PALABRA

iti—de ese modo; vyavasya—decidiendo; ājagaram—serpiente pitón; bṛhat vapuḥ—un cuerpo enorme; saḥ—Aghāsura; yojana-āyāma—que ocupaba una extensión de trece kilómetros; mahā-adri-pīvaram—grueso como una gran montaña; dhṛtvā—adoptando esa forma; adbhutam—maravillosa; vyātta—expandió; guhā-ānanam—con una boca como una gran caverna en la montaña; tadā—en ese momento; pathi—en el camino; vyaśeta—ocupó; grasana-āśayā—dispuesto a tragarse a los pastorcillos; khalaḥ—el muy malvado.


TRADUCCIÓN

Después de tomar esa decisión, el malvado Aghāsura adoptó la forma de una enorme serpiente pitón, tan gruesa como una gran montaña y de una longitud de trece kilómetros. Después de adoptar aquel maravilloso cuerpo de serpiente, abrió su boca, que era como una gran cueva en las montañas, y se tendió en el camino esperando a Kṛṣṇa y a Sus compañeros, los pastorcillos de vacas, para tragárselos.