PL/Prabhupada 0693 - Kiedy mówimy o służbie, nie ma tam motywu. Służba to miłość
Lecture on BG 6.46-47 -- Los Angeles, February 21, 1969
Wielbiciel: "Słowo bhajate pochodzi od czasownika bhaj który jest używany, gdy istnieje potrzeba służby. Angielskie słowo "czczenie" nie może być używane w tym samym znaczeniu, co bhaja. Czczenie oznacza uwielbianie lub okazywanie szacunku i honoru godnej osobie. Ale służba z miłością i wiarą jest szczególnie przeznaczona dla Najwyższej Osoby Boga."
Prabhupāda: Tak. Czczenie i służenie, to różne pojęcia. Czczenie oznacza, że jest jakiś motyw. Czczę jakiegoś przyjaciela lub jakiegoś potężnego człowieka. Mam pewien motyw, ten potężny człowiek jest znaczącym biznesmenem, a jeśli go zadowolę, to może on zrobi interes ze mną, osiągnę zysk. Na tym polega wielbienie półbogów. Ludzie wielbią różnych półbogów żeby osiągnąć jakiś szczególny cel. Zostało to potępione w Bhagavad-gīcie, znajdziesz to w ósmym (siódmym) rozdziale. Kāmais tais tair hṛta-jñānāḥ prapadyante 'nya devatāḥ (BG 7.20). Ci, którzy stracili rozum, zostali oszołomieni pożądaniem, czczą półbogów oczekując rezultatów. Więc kiedy mówimy o czczeniu, automatycznie jest tam motyw. Ale kiedy mówimy o służbie, tam nie ma motywu. Służba to miłość. Tak jak matka służy dziecku. Nie ma motywu. To tylko miłość. To dziecko może być nieważne dla innych, ale nie dla matki. Ponieważ matka ma miłość. Podobnie bhaj-dhātu, kiedy mówimy o służbie, nie ma kwestii motywu. I to jest doskonałość w świadomości Kṛṣṇy. I to jest zalecane w Śrīmad-Bhāgavatam, zasadzie religijnej pierwszej klasy. Co to jest? Sa vai puṁsāṁ paro dharmo yato bhaktir adhokṣaje (SB 1.2.6). Bhakti, bhaja, to samo pochodzenie słów, ten system zasad religijnych jest pierwszej klasy Co to jest? Yato bhaktir adhokṣaje. Wykonując go można rozwinąć swoją Boską świadomość lub miłość do Boga. To wszystko. Jeśli możesz rozwinąć swoją miłość do Boga, możesz podążać jakąkolwiek ścieżką religijną, nie ma znaczenia. Ale musisz ... Testem jest to, jak bardzo rozwijasz swoją miłość do Boga. Ale jeśli masz jakiś motyw - że praktykując ten system religijny, moje materialne potrzeby zostaną spełnione - to nie jest religia pierwszej klasy. To jest religia trzeciej kategorii. Religią pierwszej klasy jest ta, dzięki której możesz rozwinąć swoją miłość do Boga. Ahaituky apratihatā. Bez przyczyny i bez żadnych przeszkód. To jest pierwsza klasa. To jest zalecane. Ten system jogi, świadomość Kṛṣṇy, nawet jeśli podchodzisz do tego jak do religii, to jest pierwsza klasa. Ponieważ nie ma motywu. Oni nie służą Kṛṣṇa, oczekując że on ma im zapewnić to czy tamto. Nie. To czy tamto może się zdarzyć, to nie ma znaczenia. Są zaangażowani - i nie ma niedoboru tego i tamtego. Dostają wszystko. Nie myśl, że ktoś kto staje się świadomy Kṛṣṇy, ubożeje. Nie. Jeśli tam jest Kṛṣṇa, wszystko tam jest, ponieważ Kṛṣṇa jest wszystkim. Więc ... Ale nie powinniśmy robić interesów z Kṛṣṇą, "Kṛṣṇa daj mi to, daj mi to." Kṛṣṇa wie lepiej niż ty. Tak jak dziecko nie wymaga od rodziców, "Mój drogi ojcze, moja droga matko, daj mi to albo daj mi tamto". Ojciec wie, jakie są potrzeby dziecka. Więc nie jest to zbyt dobry interes, aby prosić Boga, "Daj mi to, daj mi to." Dlaczego mam prosić? Jeśli Bóg jest wszechmocny, On wie czego chcę, On zna moje potrzeby - i to jest również potwierdzone w Wedach. Eko bahūnāṁ vidadhāti kāmān. Ten jeden Bóg dostarcza wszystkich potrzeby milionów i trylionów, niezliczonych, nie dających się zliczyć, żywych istot. Więc my powinniśmy po prostu starać się kochać Boga. Nie wymagać niczego. Potrzeby są zaspokajane. Nawet koty i psy mają wszystko dostarczone. Nie chodzą do kościoła ani nie proszą o nic Boga, a i tak dostają. Dlaczego więc bhakta miałby nie dostać? Jeśli kot lub pies ma zaspokajane swoje potrzeby życia bez stawiania wymagań Bogu, dlaczego mam żądać od Boga: "Daj mi to, daj mi tamto". Nie. Po prostu powinniśmy starać się Go kochać. To wszystko zapewni. To się nazywa najwyższą platformą jogi. Czytaj dalej.
Wielbiciel: "Ktoś może zaniechać wielbienia ważnego człowieka lub półboga, i można go wtedy nazwać niegodnym, ale nie można uniknąć służenia Najwyższemu Panu, nie będąc całkowicie potępionym. Każda żywa istota jest integralną cząstką Najwyższej Osoby Boga, i w związku z tym przeznaczeniem każdej żywej istoty jest służenie Najwyższemu Panu, zgodnie z konstytucjonalną pozycją żywej istoty."
Prabhupāda: Tak. To jest naturalne. Jeśli jestem nieodłączną częścią Boga, moim obowiązkiem jest służyć. Dawałem wam ten przykład wiele razy. Tak jak ten palec jest nieodłączną częścią mojego ciała. Więc jaki jest obowiązek tego palca? Obowiązkiem tego palca jest służenie całemu ciału, to wszystko. Jeśli czuję, że gdzieś mnie swędzi, natychmiast palec zaczyna działać. Rozumiesz? Jeśli chcę coś zobaczyć, moje oczy natychmiast zaczynają działać. Jeśli chcę gdzieś iść, nogi natychmiast mnie tam niosą. Tak jak te część ciała, kończyny, pomagają mi, całe ciało, i ja jem, a żołądek, ale to ja jem. Podobnie, Bóg jest po to, żeby otrzymywać służbę od wszystkich Swoich nieodłącznych cząstek. A nie im służyć. Służba, jeśli kończyny ciała służą całemu ciału, energia automatycznie dociera do części ciała. Podobnie, jeśli służymy Kṛṣṇie, automatycznie spełniane są wszystkie nasze potrzeby, dostajemy energię. Yathā taror mūla-niṣecanena (SB 4.31.14). Przykład, podobnie jak podlewanie korzeni drzewa, energia jest natychmiast dostarczana do liści, do małych gałązek, większych gałęzi, wszędzie - natychmiast. Podobnie, po prostu służąc Kṛṣṇie czy Bogu, zaspokajasz wszystkie inne części, służysz wszystkim innym częściom. Nie ma kwestii służenia inaczej. Wszystko automatycznie przychodzi. Wszystko ... Współczucie nie tylko dla człowieka, nawet dla zwierząt przychodzi współczucie. Świadomość Boga, świadomość Kṛṣṇy jest tak dobra. Bez świadomości Boga, bez świadomości Kṛṣṇy, współczucie dla innych żywych istot jest bardzo ograniczone. Ale w świadomości Boga, w świadomości Kṛṣṇy, współczucie dla innych żywych istot jest pełne. To jest system. Czytaj dalej.